Enerji İçeceği ve Bir Çocukla Sohbetim

Geçen gün bakkaldayken “Abi yardım eder misin, üst kattaki içeceği verebilir misin ?” diye bir yardım isteği aldım tahminen 10-12 yaşları arası bir çocuktan.

Tamam dedim vereyim, sonra içeceği almamla durup çocuğa bakmam bir oldu. Dedim ki alma sen bunu bence, bunlar pek yararlı şeyler değil. İçmesen daha iyi olur. Çocuk da dedi ki futbol antrenmanında içiyoruz. Aslında içmesen daha iyi filan dedim, meyve suyu filan alsan daha iyi olur gibisinden şeyler, ki onlar da ne kadar yararlı ki neyse..

Sonra çocuk dedi ki ben en iyisi almayayım

Şaşırdım vallahi pek bir alıcı duruyordu.

Sonra demez mi futbol antrenmanında verecekler zaten orada içerim falan filan 🙂 hahhah

Yanlış anlamayın bu arada hiç zorlamadım, aramızdaki konuşma bu kadar değildi, hatırladıklarımı yazıyorum. Sen bilirsin istersen al gene ama bunlar biraz zararlı da olabilir taze meyve suyu içsen en iyisi. Sanki ben hep öyle yaptım da, sanki ben küçükken o mavi içeceklerden hiç içmedim de.

Şimdi enerji içeceğidir, koladır, yararı ve zararına girmek değil amacım burada. Ama o kadar düzeltilebilecek şey var ki, öncelikle kendi hayatımızda. Ve bu işlerin de doğrusu yanlışı var mı bilemiyorum. Zamanla değişebiliyor doğru ve yanlışlar.

Doğruyu aramaktan şaşmamak dileklerimle diye yazıyı bitirecektim ki kafamdaki bir başka soruyla devam edeyim istedim, yorumlarınızı almak isterim alttaki konu hakkında da..

Bazı durumlarda birşeyleri yapmak için plan yaptığınız fakat sonrasında zaten istemiyorum, vazgeçtim diye iptal ettiğiniz oluyor mu ?

Böyle durumlarda gerçekten istemiyor musunuz yoksa üşendiğiniz için beyninizi ve düşüncelerinizi bu şekilde manipule ederek rahatlamaya mı çalışıyorsunuz ?

Biraz kapalı konuştum, farklı şeyler anladıysanız oradan da devam edebiliriz; fakat şöyle de açabilirim, bir yola baş koyuyoruz, kısa bir müddet iyi gidiyor ve sonra fikir değiştiriyoruz. Mesela sigarayı bırakmak gibi, ya da bazı şeyleri bırakmak gibi. Sanki bir döngü var bazı durumlarda. Mesela bir tatlı yersiniz ve bir daha canınız o tatlıyı isteyene kadar yemeyebilirsiniz. Belki 3 ay sonra isteyecektir belki 1 yıl sonra. Belki de ertesi gün isteyecektir. Fakat siz bu istek gelene kadar o işi bıraktığınızı sanabiliyorsunuz. Belki de karşınıza o tatlı çıkana kadar yemiyorsunuz; ama çıkma vaktini siz ayarlamadığınız için her an risk altındasınız ve farkında değilsiniz.

Diyeceğim o ki etrafta uyarıcı etkenler varken birşeyi bırakmak ile etrafta uyarıcı etken yokken birşeyi bırakmak arasında fark var sanki. Bu uyarıcı etkenlerden de mi uzaklaşmak lazım yoksa uyarmayıcı etkenleri mi artırmak lazım. Alışkanlıkların yerine farklı şeyler koymak ve uyarıcı etkenler de olsa süper kahraman misali etkilenmemeyi seçmek lazım sanırım.