“Tek cümle günlük” muhabbetini gördüğümde neden olmasın ki demiştim, evet neden mümkün olmasın ki günde tek cümle yazmak. Herşey için geçerli olabilecek bir kavram aslında bu. İşleri bölüp küçük parçalardan başlamak.  Zamanımız yok artık bu devirde çok şeye. Ama zaman da yaratmak, alışkanlık edinmek ve bunları sürdürebilmek istiyorsak bir yerlerden başlamalıyız ve bu başlangıçların çok da büyük olmasına gerek yok.

Altta değineceğim ama burada erken bir giriş yapayım,

Happy people don’t have more pleasant experiences than unhappy people, but they remember them better.

Demişler; yani, diyor ki mutlu insanların anıları mutsuz insanlara oranla daha çok tatmin edici filan değil; fakat mutlu anılarını hatırlamaları daha güçlü, daha iyi hatırlıyorlar. (Gibi, gibi) Okumaya devam et “One Sentence Journal  – Tek Cümle Günlük”